Κιρσοί της λεκάνης στις γυναίκες

Στην πρακτική των γιατρών: θεραπευτές, χειρουργοί, γυναικολόγοι, ουρολόγοι, μερικές φορές προκύπτουν δύσκολες περιπτώσεις. Αυτό μπορεί να οφείλεται στα ίδια συμπτώματα διαφορετικών ασθενειών. Οι κιρσοί της λεκάνης αναφέρονται συγκεκριμένα σε τέτοιες περιπτώσεις.

Μπορεί να μιμηθεί ασθένειες των εντέρων, της ουροδόχου κύστης και των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Θα πρέπει να εστιάσετε όχι μόνο στα συμπτώματα, αλλά και σε εργαστηριακές και οργανικές μεθόδους έρευνας για να κάνετε μια ακριβή διάγνωση.

Η έννοια των κιρσών, οι πιθανοί εντοπισμοί τους

Τα ακόλουθα όργανα βρίσκονται στη λεκάνη της γυναίκας:

• κύστη, οι ανατομικοί σχηματισμοί της.
• μύες?
• Μήτρα;
• Σάλπιγγες;
• ωοθήκες?
• Κόλπος;
• Πρωκτός.

Κάθε ένα από αυτά τα όργανα λαμβάνει αίμα από τις αρτηρίες και το στέλνει μέσω των απαγωγών φλεβικών κορμών. Αυτό εξασφαλίζει κανονική διατροφή και ανταλλαγή αερίων στους ιστούς, πράγμα που σημαίνει υγιή λειτουργία των οργάνων.

Οι κιρσοί της μικρής λεκάνης χαρακτηρίζονται από παθολογικές αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία προς την κατεύθυνση της αύξησης του αυλού τους. Ταυτόχρονα, τα τοιχώματά τους γίνονται πιο αδύναμα, οι κοιλότητες γεμίζουν με αίμα και δεν επιτρέπουν πλέον την κανονική παροχέτευση. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, η κατάσταση επιδεινώνεται από βλάβη στη συσκευή της βαλβίδας.

Η εμφάνιση της παθολογίας

Υπάρχουν οι ακόλουθοι προδιαθεσικοί παράγοντες για αυτήν την ασθένεια:

• Αδυναμία (απότομη απώλεια δύναμης, μυϊκή αδυναμία).
• όρθιοι ή καθιστοί για μεγάλες χρονικές περιόδους κατά τη διάρκεια επαγγελματικών δραστηριοτήτων·
• Σκληρή σωματική εργασία.
• λήψη ορμονικών αντισυλληπτικών, COCs.
• συγγενείς ανωμαλίες των αγγειακών κλάδων και των τοιχωμάτων τους.
• συχνές εγκυμοσύνες και γεννήσεις.
• Εμμηνόπαυση;
• ογκολογικοί σχηματισμοί της μήτρας, των ωοθηκών.
• πρόπτωση πυελικού οργάνου.
• τραυματισμοί;
• προηγούμενες επεμβάσεις στα πυελικά όργανα.
• παχυσαρκία κλπ.

Οι επιστήμονες συνδέουν την παθολογία με μια ανισορροπία στεροειδών στο σώμα. Πιστεύεται ότι οι ορμόνες επηρεάζουν την ελαστικότητα και την εκτασιμότητα του τοιχώματος των αγγείων. Επιπλέον, δεν μπορεί να αποκλειστεί ένας μηχανικός παράγοντας.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι φλέβες της λεκάνης συμπιέζονται από τη διευρυμένη μήτρα.Αυτό εμποδίζει την κανονική ροή του αίματος. Το ίδιο παρατηρείται με όγκους των γυναικείων γεννητικών οργάνων και γειτονικών δομών. Επομένως, οι κιρσοί της πυέλου δεν είναι πάντα μια ανεξάρτητη ασθένεια. Πιο συχνά θα πρέπει να θεωρείται σύμπτωμα μιας πιο σοβαρής παθολογίας.

Κύρια συμπτώματα της νόσου

Το πιο κοινό σύμπτωμα των κιρσών της πυέλου είναι ο πόνος. Μπορεί να εντοπιστεί στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στο περίνεο ή στην είσοδο του κόλπου, προσομοιώνοντας μια κυστίτιδα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την κυστίτιδα, τα συμπτώματα δεν σχετίζονται με την ούρηση και χαρακτηρίζονται από αίσθημα καύσου στα χείλη και τον κόλπο.

Συχνά ο πόνος είναι ασυνεπής και κυκλικός. Πολλές γυναίκες παρατηρούν επιδείνωση της κατάστασής τους στο δεύτερο μισό του εμμηνορροϊκού κύκλου, όταν αλλάζουν τα επίπεδα των ορμονών.

Ο πόνος αυξάνεται επίσης από τη σωματική δραστηριότητα, την άρση βαρών και κατά τη σεξουαλική επαφή. Φυσικά, είναι αδύνατο να ζήσεις μια φυσιολογική ζωή με τέτοια συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, οι γυναίκες απευθύνονται σε ειδικό για βοήθεια.

Όταν ρωτά τον ασθενή, ο γιατρός μπορεί να εντοπίσει άλλα συμπτώματα που παρατηρούνται με κιρσούς της λεκάνης:

• Αιμορραγία από τον κόλπο κατά τη συνουσία.
• σαφή σημάδια προεμμηνορροϊκού συνδρόμου.
• συχνουρία;
• Οίδημα των χειλέων, κνησμός.

Η εξέταση αποκαλύπτει διογκωμένα, ελικοειδή φλεβικά δίκτυα του περίνεου.

ταξινόμηση

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου, διακρίνονται τρεις βαθμοί της νόσου:

1. Τα προσβεβλημένα αγγεία έχουν διάμετρο έως 0, 5 cm και κάθε αγγειακό δίκτυο μπορεί να διασταλεί.
2. Εάν το πλάτος των φλεβών είναι 0, 6 έως 1 cm, ονομάζεται κιρσός δεύτερου βαθμού. Σε αυτή την περίπτωση, ανιχνεύεται παθολογία στα πλέγματα των ωοθηκών, στα αγγεία του παραμέτρου ή του μυομητρίου. Δεν μπορεί να αποκλειστεί ολική αλλαγή στα τοιχώματα του αγγείου.
3. Η διάμετρος των φλεβικών κλαδιών μεγαλύτερη από 1 cm υποδηλώνει τον τελευταίο, τρίτο βαθμό. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια είναι ευρέως διαδεδομένη.

Αυτή η ταξινόμηση είναι απαραίτητη όχι μόνο για την αποσαφήνιση της διάγνωσης, αλλά και για την επιλογή θεραπευτικών τακτικών για τον ασθενή. Εάν αρχικά χρησιμοποιούνται συντηρητικές τεχνικές στον πρώτο και δεύτερο βαθμό, ο τρίτος βαθμός περιλαμβάνει μόνο χειρουργικές επεμβάσεις.

Μελέτη ασθενών με ARVMT

Πριν συνταγογραφήσει εξετάσεις, υπερηχογράφημα, ακτινογραφίες και άλλες ερευνητικές μεθόδους, ο γιατρός πρέπει να πραγματοποιήσει ενδελεχή εξέταση και εξέταση μιας γυναίκας με υποψία για κιρσούς της πυέλου. Λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθες παράμετροι:

• ηλικία του ασθενούς·
• βάρος, δείκτης μάζας σώματος.
• παρουσία άλλων χρόνιων ασθενειών.
• Κληρονομικότητα (παρουσία κιρσών σε στενούς συγγενείς).
• επάγγελμα, εάν υπάρχει καθιστικός τρόπος ζωής.
• Κακές συνήθειες;
• αριθμός κυήσεων, γεννήσεων, αμβλώσεων, αποβολών.
• Χαρακτηριστικά του εμμηνορροϊκού κύκλου, η κανονικότητά του.
• ιστορικό χειρουργικών επεμβάσεων, η φύση τους.
• η παρουσία αιμορροΐδων, κιρσών των ποδιών.

Αφού μιλήσει με τον ασθενή, ο γιατρός ξεκινά την εξέταση. Προσφέρει οπτική και αμφίχειρη διάγνωση στην καρέκλα γυναικολογίας. Αυτό μπορεί να αποκαλύψει αλλαγές όπως:

• Επέκταση των αγγείων του περίνεου, στριφογυρισμός τους, αιμορροΐδες που προεξέχουν πέρα από το ορθό.
• κυάνωση των τοιχωμάτων του κόλπου.
• πρόπτωση της μήτρας και του κόλπου.
• Αντίδραση στην ψηλάφηση της κοιλιάς πάνω από τη μήτρα, στην περιοχή προβολής της μήτρας, των ωοθηκών, του κόλπου.
• Λαλότητα, πρήξιμο των κολπικών θόλων.

Όλα αυτά τα σημάδια δείχνουν ότι ο ασθενής πιθανότατα έχει κιρσούς στη λεκάνη. Για να επιβεβαιώσουν την παθολογία, καταφεύγουν σε εργαστηριακές και οργανικές μεθόδους εξέτασης.

Σημειώσεις δοκιμής

Ανεξάρτητα από τα παράπονα, σε όλες τις γυναίκες συνταγογραφούνται γενικές κλινικές εξετάσεις αίματος και ούρων. Είναι απαραίτητα για την αξιολόγηση της γενικής κατάστασης του σώματος.

Εάν υπάρχει υποψία ορμονικής ανισορροπίας, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα προφίλ στεροειδών που περιλαμβάνει τεστοστερόνη, προγεστερόνη, οιστραδιόλη, LH, FSH, προλακτίνη, κορτιζόλη, καθώς και μια σειρά από θυρεοειδικές ορμόνες. Εάν εμφανιστεί URVMT κατά τη λήψη αντισυλληπτικών ή κατά την εμμηνόπαυση, αυτή η λίστα είναι υποχρεωτική.

Για να αποκλειστεί η παθολογία του συστήματος πήξης του αίματος, πραγματοποιείται πηκογραφία.Δείχνει πώς λειτουργούν οι πιο σημαντικές διαδικασίες. Με τη βοήθεια ενός πηκτογράμματος, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι υπάρχουν θρόμβοι αίματος σε διεσταλμένα αγγεία προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση έγκαιρα.

Ενόργανη δοκιμή

Για τη διάγνωση των κιρσών της λεκάνης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες μέθοδοι:

1. Υπερηχογράφημα Doppler.Σας επιτρέπει να προσδιορίσετε γρήγορα και μη επεμβατικά την παρουσία παθολογίας χρησιμοποιώντας μια συσκευή υπερήχων. Παρέχει μια γενική εικόνα της ροής του αίματος και της κατάστασης των αιμοφόρων αγγείων σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
2. μέθοδος CT.Απαραίτητο για διαφορική διάγνωση σε παθολογίες με παρόμοια κλινική εικόνα. Σας επιτρέπει να δείτε πολύ καθαρά τα ανατομικά χαρακτηριστικά της δομής του οργάνου.
3. Επιλεκτική ωοθηκογραφία.Η φλέβα που μας ενδιαφέρει αντιπαραβάλλεται με μια βαφή. Στη συνέχεια λαμβάνονται φωτογραφίες για να εκτιμηθεί η πορεία των αγγείων, τα τοιχώματά τους και ο βαθμός διαταραχής του κυκλοφορικού.
4. Λαπαροσκοπική χειρουργική.Ακραία μέθοδος εξέτασης. Χρησιμοποιείται όταν όλες οι άλλες μέθοδοι δεν έχουν παράσχει διαγνωστικά σημαντικές πληροφορίες. Η λαπαροσκόπηση επιτρέπει την αξιολόγηση των αγγείων των ωοθηκών σε πραγματικό χρόνο.

Η εξέταση συνήθως ξεκινά με υπερηχογραφική εξέταση των φλεβικών δικτύων. Εάν είναι απαραίτητο, καταφύγετε σε πιο σύνθετους χειρισμούς.

Επιλογές θεραπείας

Για τους κιρσούς στην περιοχή της πυέλου, η θεραπεία έχει πολλούς κύριους στόχους:

1. να ανακουφίσει μια γυναίκα από τον πόνο.
2. ομαλοποίηση του αγγειακού τόνου.
3. βελτίωση της διατροφής των ιστών.
4. αποτρέψει την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.

Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται προληπτικές, συντηρητικές και χειρουργικές μέθοδοι.

Σε όλους τους ασθενείς με ARVMT συνιστάται να κάνουν καθημερινή φυσικοθεραπεία, να ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής και να τρώνε σωστά. Μετά από ιατρική εξέταση, μπορείτε να κάνετε ένα ντους σκιαγραφικού εάν η ασθένεια είναι ήπια.

Έχει θετική επίδραση στην κατάσταση των αγγειακών τοιχωμάτων. Η χρήση ειδικών καλτσών συμπίεσης, που επιλέγονται με τη βοήθεια ειδικού, είναι υποχρεωτική.

Από τα φάρμακα, μπορούν να συνιστώνται οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων:

• ΜΣΑΦ – ως αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά.
• Φλεβοτονικά, αγγειοπροστατευτικά – για την ενίσχυση του αγγειακού τοιχώματος, τη μείωση του αυλού των φλεβών και την προστασία από βλάβες.
• Αγγειοδιασταλτικά - για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας του αίματος.
• βιταμίνες, μικροστοιχεία.
• Στεροειδή - μπορούν να συνταγογραφηθούν από ενδοκρινολόγο σε περίπτωση ορμονικής ανισορροπίας με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος.
• άλλα μέσα - ανάλογα με τις ενδείξεις παρουσία άλλων παθολογιών.

Εάν αναζητείται θεραπεία σε ήδη προχωρημένο στάδιο της νόσου ή εάν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, καταφεύγει στη χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διαγνωστική λαπαροσκόπηση μπορεί να γίνει ταυτόχρονα και απολίνωση της προσβεβλημένης φλέβας (γεννητικά όργανα, ωοθήκες).

Η παρέμβαση εκλογής ανάμεσα στις ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές είναι η σκληροθεραπεία και η πήξη με λέιζερ.Η πρώτη μέθοδος χαρακτηρίζεται από την εισαγωγή μιας συγκολλητικής ουσίας στον αυλό της φλέβας, η οποία μειώνει το μέγεθος του αυλού του αγγείου.

Κατά τη διάρκεια της πήξης με λέιζερ, οι πληγείσες περιοχές καυτηριάζονται με ακτινοβολία. Μπορείτε να επιλέξετε τη σωστή θεραπεία για τους κιρσούς της λεκάνης μόνο αφού συμβουλευτείτε έναν ειδικό.

Η παραδοσιακή ιατρική δεν χρησιμοποιείται ως μονοθεραπεία.Καταφεύγουν σε αυτό για να συμπληρώσουν την κύρια θεραπεία. Οι πιο αποτελεσματικές λαϊκές θεραπείες είναι τα βάμματα και τα αφεψήματα με βάση τους καρπούς ή τα άνθη της ιπποκαστανιάς.

Προληπτικά μέτρα, πιθανές επιπλοκές

Οι συνέπειες των κιρσών στη λεκάνη μπορεί να είναι εξαιρετικά δυσάρεστες. Αυτά περιλαμβάνουν:

• χρόνια φλεγμονή των γυναικείων γεννητικών οργάνων,
• σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου,
• φλεβική θρόμβωση,
• Αιμορραγία από την κοιλότητα της μήτρας κ. λπ.

Για να αποτρέψετε την ασθένεια και τις επιπλοκές της, θα πρέπει να αλλάξετε τη ζωή σας:

1. απαλλαγείτε από κακές συνήθειες.
2. εάν η εργασία είναι καθιστική, τότε κάντε μια προθέρμανση πέντε λεπτών τουλάχιστον μία φορά την ώρα.
3. πηγαίνετε μια βόλτα στον καθαρό αέρα κάθε μέρα.
4. υποβάλλονται σε ετήσια προγραμματισμένη ιατρική εξέταση με συμπερίληψη στον κατάλογο ενδοκρινολόγου και γυναικολόγου.
5. Συμπεριλάβετε πολλά φρούτα, λαχανικά και δημητριακά στη διατροφή σας και αποφύγετε τα λιπαρά, γλυκά και πικάντικα τρόφιμα.

Οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με URVMT θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά από γιατρό. Η έγκαιρη ανίχνευση μιας κατάστασης που επιδεινώνεται επιτρέπει την προσαρμογή της θεραπείας.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η αυτοθεραπεία για το ARVMT μπορεί να είναι όχι μόνο άχρηστη, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη.Επιπλέον, η παραδοσιακή ιατρική είναι απίθανο να είναι σε θέση να ανακουφίσει τα συμπτώματα της νόσου. Επομένως, είναι καλύτερο να δείτε έναν γιατρό με τα πρώτα σημάδια της ασθένειας.